نویسنده: شارلوت برونته
فیلم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌: موریا بوفینی
کارگردان: کری فوکوناگا
بازیگران: مایکل فاسبندر، میا واشیکوفسکا، جودی دنج، جیمی بل و ….

---

جین ایر ادای دینی است به آثار شارلوت برونته. ادای دینی که فیلم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه نویس، کارگردان و بازیگران همگی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوبی و در کمال شایستگی از عهده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی آن برآمده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند.
جین ایر داستان زندگی دختری جوان به همین نام است که بعد از مرگ پدر و مادرش، با بی‌مهری زن‌دایی ثروتمندش روبه‌رو شده و راهی نوانخانه می‌شود. آنجا نیز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و در عین حال به دلیل علاقه و استعدادش، از کسب علم عقب نمی‌ماند و در نهایت به عنوان دایه، در خانه مرد ثروتمندی به نام «ادوارد راچستر» سکنی می‌گزیند. جین و راچستر به تدریج به یک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دیگر نزدیک می‌شوند، اما عوض شدن‌های ناگهانی رفتارهای راچستر، جین را سرخورده می‌کند. داستان با کشف راز هولناک راچستر توسط جین به اوج می‌رسد و او را سرگردان، راهی مکانی دیگر می‌کند.

بازسازی آثار کلاسیک همواره برای طرفداران این آثار جذاب است. آیا برای شما پیش آمده است که کتابی را بخوانید و سپس فیلم آن را ببینید؟ و گاهی در حین تماشای فیلم دیالوگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید و پیش خود بگویید: دقیقا مثل کتاب بود. جین ایر نمونه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بارز این نوع آثار است. وفاداری «موریا بوفینی» به متن شارلوت برونته در سراسر فیلم به چشم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. کارگردان در فیلم توانسته است به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوبی غم و سختی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که جین ایر در زندگی متحمل شده است را به تصویر بکشد. از طرفی به همان خوبی توانسته است شخصیت قوی و مستقل جین ایر را که از تحمل همین ناملایمات ساخته شده است، به نمایش بگذارد.
ستارگان اصلی فیلم، بهترین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زمان خود بوده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. «میا واشیکوفسکا» در نقش جوانی جین، با صورت ساده و رنگ‌پریده‌اش، حاضر جوابی‌هایش و لب خندی که به ندرت پدیدار می‌شود، همان جین ایری است که شارلوت برونته توصیف کرده. «مایکل فاسبندر» هم در نقش ادوارد راچستر همان صدای تودماغی و نگاه خیره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای را دارد که شارلوت برونته در داستانش بارها از آن یاد کرده است. البته باید گفت که جذاب‌ترین بخش‌های فیلم شاید دیالوگ‌های رد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بدل شده بین جین و راچستر باشند. همان دیالوگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی که شارلوت برونته نوشته است.
اگر به شنیدن، خواندن و دیدن آثار کلاسیک علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مند هستید، جین ایر را به شما توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم.