«ناتمام»، درباره دغدغه‌های اجتماعی و خانوادگی یک زوج هنرمند است.

داستان در سال‌های نخستین دهه پنجاه اتفاق می‌افتد. موضوع اصلی رمان ناتمام دغدغه‌ شهرت است و این‌که این مساله چه تبعاتی در زندگی فردی و اجتماعی آدم‌های روزگار ما خواهد داشت.

در بخشی از کتاب ناتمام می‌خوانیم:

از نه سالگی توی خیابون ری، تو یه تعمیرگاه کار کردم. روی پاهای خودم تونستم بایستم و به این زندگی، که دارم، برسم. من تک‌تک آدم‌ها رو با یه نگاه می‌شناسم؛ امیدوارم این‌دفعه اشتباه کرده باشم و نسرین جنبه‌ش رو داشته باشه، که فکر می‌کنم نداره. بدون مشورت با من و خواهرت رفتی زن گرفتی، گفتیم خب، عشق و علاقه است، چی می‌تونیم بگیم؛ بدون مشورت با ما و پدر و مادرت، مهریه‌ای به اون سنگینی تعیین کردی، باز هم حرفی نزدیم.

فقط من ازت پرسیدم فکرات رو کردی؟ گفتی بله. مطمئنم که بهش فکر نکردی. حالا از اون‌ها بگذریم، حالا زن خوشگل و جوونت رو فرستادی توی قاب تلویزیون، گذاشتی توی ویترین؛ آخه بی‌غیرت، من نگران زندگیتم. درسته که دیشب لباس یقه‌بسته و آستین‌بلند پوشیده بود. اما بعد، کم‌کم، به مهمونی‌هایی دعوت می‌شین که همکاران زنت بر پا می‌کنن. تو توی آن مهمونی‌ها، که پُر از چهره‌های سرشناس محیط مثلاً هنریه، به‌عنوان شوهر نسرین معرفی می‌شی، نه آقای فریبرز، مهندس راه و ساختمان!

سکوت کردم. فکر می‌کردم همه‌ حرف‌هایش فقط یک پیش‌بینی است. بالاخره گفتم:«آقای ثقفی، من نمی‌تونم مانع پیشرفت و استعداد اون بشم. او تو امتحان این کار قبول شده و فقط هفته‌ای یه روز کار می‌کنه، این هم ضربه‌ای به زندگی ما نمی‌زنه.