شخصیت اصلی داستان وکیلی موفق به نام «عُمر» است که جوانی خود را برای شعر و حزب سوسیالیست صرف کرده است؛ اما با گذر زمان، آرمان‌های خود را فراموش کرده است و اکنون در ناخودآگاه خود به‌دنبال گمشده‌ای می‌گردد.

از یک سو به آرمان‌های جوانی‌اش با تمسخر نگاه می‌کند و از سوی دیگر، از وضعیت کنونی دل‌زده است. این عذاب وجدان او را از همسر محبوبش «زینب» و دخترانش «بثینه» و «جمیله» و پسرش «سمیر» و حتی دو دوست صمیمی‌اش «مصطفی» و «عثمان» دور کرده و به‌ انحطاط اخلاقی کشانده است.