«لقمان حکیم» مرد پارسا و پرهیزگاری است که در روستایی در حبشه زندگی و چوپانی می­کند. روزی در خواب میانه روز، دو فرشته را می­بیند که از طرف خداوند به او پیشنهاد امر قضاوت بر مردم را می­دهند. لقمان نمی پذیرد.

«لقمان حکیم» فقیر است و غذای روزانه و شبانه­اش نان و شیر است. چوپانی برای او درآمدی ندارد. پسرش از این وضع نگران و اندوهگین است. مردم از لقمان می­پرسند، چرا پیشنهاد قضاوت را نپذیرفته است و لقمان پاسخ می­دهد .