«شطرنج‌­باز» اثر تحسین‌شده «اشتفان زوایگ» است که در ایران با نام «شطرنج» نیز شناخته می­شوود. این رمان تصویر شدیداً تأثیرگذار و درعین‌حال آزاردهنده از وسواس فکری و بهای نبوغ را ارائه می‌دهد.

زوایگ در «شطرنج­باز» با پرداخت مناسب شخصیت‌ها و توصیف عمیق‌ترین احساسات و افکار آن‌ها و همچنین بابیان دقیق جزئیات صحنه‌ها، مخاطب را از ابتدا تا انتهای رمان با خود همراه می‌سازد.

در بخشی از شطرنج­باز می­شنویم:

«مک‌کانور» شگفت زده، دستش را از روی مهره برداشت و با بهت و حیرتی هم‌اندازه‌ ما، به مردی خیره شد که به طرزی غیر‌مترقبه، مانند فرشته‌ای از آسمان به یاری‌مان شتافته بود. کسی که می‌تواند پیشاپیش یک کیش‌ و‌ مات را از نه حرکت قبل محاسبه کند، باید خبره‌ای طراز اول باشد، شاید هم رقیبی که برای به دست آوردن مقام قهرمانی و شرکت در تورنومنتی یکسان سوار کشتی شده بود. ورود و مداخله‌ ناگهانی‌اش در این لحظه‌ بحرانی رنگ و بویی تقریبا ماورالطبیعی به ماجرا می‌داد. مک‌کانور اولین کسی بود که توانست خود را جمع و جور کند.