در این مجموعه با استفاده از گفتار پیامبر(ص) و روش ائمه‌ی معصوم(ع) و برخی نکات و داستان‌های تکان‌‌دهنده؛ شیوه‌‌ مدیریت عقل بر احساس و شکیبایی در مصیبتِ از دست دادن عزیزان و فرزندان، بررسی شده است.

«آرام‌بخش دل‌ها در مصیبت و بلایا» نوشته‌‌ای است از «زین‌‌الدین احمد بن علی جبعی عاملی» معروف به «شهید ثانی»، به ترجمه‌‌ «شیخ عبدالحمید واسطی» و چاپ «مؤسسه‌‌ی مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام».

این اثر دربردارنده‌‌ سخنانی از پیامبر و ائمه‌‌ اطهار و روایاتی درباره‌‌ افرادی است که عزیزان و به‌‌ویژه فرزندان خود را از دست داده‌‌اند؛ محتوایی که می‌‌تواند سبب تسکین و کاهش آلام و دردهای کسانی شود که به یکی از بزرگ‌‌ترین مصیبت‌ها، یعنی مرگ عزیزان و فرزندان، دچار شده‌‌اند.

آرام‌بخش دل‌ها در مصیبت و بلایا، برگرفته از حقایقی است که نتایج حاصل از صبر و رضایتمندی دربرابرِ خواسته‌‌ خداوند را تبین می‌‌کند و درباره‌‌ گریه بر مصیبت و چگونگی تسلی دادن مصیبت‌‌دیدگان مباحثی را مطرح می‌‌سازد.

«زین‌‌الدین بن نورالدین علی بن احمد عاملی جُبَعی» معروف به «شهید ثانی» از نوادگان علامه حلی و از علما و فقهای نام‌‌دار شیعه در قرن دهم هجری قمری است. وی یکی از بزرگ‌ترین علمای فقه اسلامی است که تألیفات بسیاری دارد.

کتاب «الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه» معروف‌ترین اثر فقهی او است. وی در سال ۹۶۶ قمری به شهادت رسید.