«عزّت‌ شاهی» از مبارزان و مخالفان حکومت شاه بود. فعالیت سیاسی خود را در ارتباط با هیئت‌های مؤتلفه شروع کرد. بعد در پایه‌گذاری جبهه آزادی‌بخش ملی و همکاری با سازمان‌های حزب الله و مجاهدین خلق مشارکت کرد و سپس ساواک او را دستگیر کرد.
سال ۱۳۲۵ در خوانسار به دنیا آمدم. اسمم را «عزت‌الله» گذاشتند. نام خانوادگی پدرم «شاهی» بود و این‌گونه شد که من را عزّت شاهی می‌خواندند که البته با زندگی من تناقض داشت. مبارزات من در طول زندگی‌ام برای ثابت کردن ذلت پادشاهی بود، اما مرا عزّت شاهی می‌گفتند. بعد از چند سال مبارزه با حکومت پهلوی و فرار از دست ساواک در پنجم اسفند سال ۱۳۵۱ نادانسته وارد تله ساواک شدم و دستگیر شدم.
سال ۱۳۵۶ شرایط و فضای سیاسی ایران کاملا تغییر کرده بود. همه چیز خبر از سرنگونی قریب‌الوقوع حکومت پهلوی در آن مقطع زمانی می‌داد. رژیم برای این که نشان دهد از سیاست‌های پیشین‌اش دست کشیده است، گروه گروه زندانیان را آزاد می‌کرد.
آبان ماه ۱۳۵۷ من هم از زندان‌های ستم‌شاهی آزاد شدم و همراه با مردم در تظاهرات و مبارزه با رژیم فاسد پهلوی شرکت کردم. در دورانی که مشغول مبارزه با رژیم شاه بودم، برای خودم قید و بند گذاشتم که یا مبارزه یا زن و زندگی و خانواده. بعد هم زندانی شدم و تا پیروزی انقلاب در بند بودم.
بعد از آزادی به خاطر کارهای بسیاری که باید انجام می‌شد، به خودم اجازه نمی‌دادم، حتی با داشتن شرایطی مناسب، به تشکیل زندگی مشترک فکر کنم. تا این که در بحبوحه مبارزات مردم و در همان شب‌هایی که همه الله اکبر می‌گفتند، به منزل «جواد امانی»، فرزند «حاج سعید امانی»، در حوالی بازار و مولوی رفتم.
جواد از بچه‌های مؤتلفه بود که من از اوایل دهه چهل با آن‌ها در ارتباط بودم. بعد از آزادی از زندان هم با آن‌ها رفت و آمد داشتم…