«درخت دروغ» به قلم «فرانسیس هاردینگ»، برنده‌ جایزه «کاستا بوک» و «لس آنجلس تایمز» و بسیاری از جوایز ادبی دیگر، داستان شگفت‌انگیز و غیر قابل پیش‌بینی دختری را به تصویر می‌کشد که برای پی بردن به علت کشته شدن پدرش از درختی جادویی کمک می‌گیرد. درختی که غذایش دروغ است و ثمره‌اش حقایقی است که فاش می‌کند.
دختر نوجوانی به نام «فیث» بعد از قتل مرموز پدرش به دنبال پی بردن به حقیقت و کشف دروغ‌هاست. در جستجوی سرنخ‌ها، فیث درختی عجیب و غریب را پیدا می‌کند که از دروغ‌ها تغذیه می‌کند و میوه‌اش، اسرار پنهانی است که افشا می‌کند. درختی که ممکن است کلید قتل پدرش را در دست داشته باشد یا این¬که ممکن است قاتل را مستقیماً به سمت فیث بکشاند…
در بخشی از کتاب درخت دروغ می‌شنویم:
در فضای بیرون، «هوارد» به اطراف می‌دوید و با تفنگ چوبی کوچکش، پنجره‌های بالای خانه را نشانه‌گیری می‌کرد و به آن‌ها تیر می‌زد؛ جیغ می‌کشید:«بنگ!» بعد به کلاغ‌های سیاه شلیک می‌کرد که وقتی هوارد بهشان نزدیک می‌شد با بی‌حالی و با یک پا دور می‌شدند و باز بال‌هاشان را با تنبلی باز می‌کردند تا مانع جلو آمدن او شوند. در مسیری گل‌آلود و بوته‌زار که سمت دریا می‌رفت، راه می‌رفتند و هوارد به همه‌چیز شلیک می‌کرد.
اگر دیگران می‌فهمیدند هوارد چه می‌کند، شاید فِیث را سرزنش می‌کردند که چرا اجازه داده این‌قدر خودش را خسته کند. همیشه این ترس وجود داشت که هوارد ‌تنها بازمانده‌ پسر خانواده‌ یک سرماخوردگی سخت بگیرد. فِیث تا امروز، پنج برادرش را دیده بود که دست‌شان از زندگی کوتاه شده و مانند بسته‌شدن گل‌های مروارید، زندگی‌شان تمام شده بود. برخی از آن‌ها فقط نوزاد بودند و بقیه، چند سالی بزرگ‌تر. دوتای اول، نام‌شان هوارد بود؛ بعد والدینش نام‌ «جیمز» و برای دوتای آخر، «ادوارد» را امتحان کرده بودند که همگی مثل هم با شکست مواجه شده بود. این‌ها باعث شده بود، هوارد کنونی در چشم دیگران شکننده به نظر برسد؛ انگار که دست برادران هم‌نامش را از پس پرده‌ نامرئی و شومی گرفته باشد.