از کتاب «آواز کافه غم‌بار» به عنوان بهترین اثر «کارسون مک کالرز» یاد می‌شود. این رمان کوتاه تمام ویژگی‌های ژانر گوتیک را در خود دارد و داستان پیردختری را می‌گوید که در یک شهر کوچک و منزوی در جنوب آمریکا زندگی می‌کند و درگیر مثلث عشقی پیچیده و عجیبی می‌‌شود.
اهالی شهر، «میس ‌آملیا» را زنی حسابگر می‌دانند که هرگز بدون دلیل کاری انجام نمی‌دهد. این زن روزی مرد غریبه‌ و گوژپشتی را به خانه‌ خود می‌برد که خود را پسرخاله‌ آملیا معرفی می‌کند. در شهر شایعاتی شکل گرفت که گویا آملیا می‌خواهد چمدان مرد را تصاحب کند. وقتی شایعات به اوج خود رسید، گروهی متشکل از هشت مرد به مغازه او می‌آیند و بیرون منتظر می‌مانند که ببینند چه اتفاقی رخ می‌دهد. سرانجام، آن‌ها یک باره وارد فروشگاه می‌شوند و مبهوت می‌مانند! در کمال تعجب آملیا با نوشیدنی از آن‌ها استقبال می‌کند، کاری هیچ‌وقت نکرده بود. تاکنون دیده نشده بود که میس آملیا به اندازه‌ کافی مهمان‌نواز باشد و اجازه دهد کسی در خانه‌اش نوشیدنی بخورد. این آغازی برای کافه‌ آملیا محسوب می‌شود. او و پسرخاله‌اش رسم جدیدی را در شهر به وجود می‌آورند و مردم عصر هر یکشنبه تا نیمه شب در داخل کافه جمع می‌شوند و…