در دشتی بزرگ، آهوهای زیادی زندگی می‌کردند. هر سال در آن جا بچه آهوهای بسیاری به دنیا می‌آمدند. تا این که روزی بچه آهوی گردن درازی به دنیا آمد. آهوها دسته به دسته برای تماشا به دیدن آهوی جدید گردن دراز می‌رفتند و او را مسخره می‌کردند.
«آهوی گردن دراز»، قصه‌ای است زیبا که خانم «مریم نشیبا» همراه با نوه‌اش -گلاب-، برای کودکان تعریف می‌کنند. این داستان درباره بچه آهویی است که، با گردنی دراز به دنیا آمده است. او هر چقدر بزرگ‌تر می‌شد، گردنش هم بلندتر می‌شد. هیچ آهویی او را دوست نداشت. به همین دلیل او را به اجبار از گله آهوها بیرون کردند و از آن به بعد او به تنهایی زندگی می‌کرد. تا این که برای گله آهوها مشکلی ایجاد شد..
این داستان، با زبانی ساده و روان به کودکان می‌آموزد که سعی کنند در زندگی مهربانی را پیشه سازند و انسان باگذشتی باشند؛ تا اگر کسی در حق‌شان خطایی مرتکب شد، از روی بزرگواری او را ببخشند و از اشتباهش چشم پوشی کنند.