در زمان های قدیم پادشاهی زندگی می‌کرد که بیماری عجیبی گرفته بود. از شدت ضعف نمی‌توانست راه برود. پادشاه مثل دوک نخ‌ریسی لاغر شده بود.
این پادشاه دیگر ثروت و قدرت برایش ارزشی نداشت. پزشکان زیادی به بالین پادشاه آمدند اما هیچ کس نتوانست که بیماری پادشاه را تشخیص بدهند.
وزیر پادشاه گفت: در این شهر مردی زندگی می کند که دعایش برآورده می شود. چون او هیچوقت کار بدی نکرده است.
شاه که از درمان خود ناامید شده بود قبول کرد تا مرد را نزد او بیاورند. مرد ظاهرش فقیرانه بود اما در چهره مرد فقیر چیزی بود که به او شکوه خاصی داده بود.
پادشاه از مرد خواست تا برایش دعا کند .

این داستان برگرفته از بوستان سعدی است و برای کودکان بسیار آموزنده است.