جایگاه این کتاب در مطالعات شهری تهران، بخشی از تاریخ به شمار می‌آید که از دیدگاه افراد متخصص نوشته نشده و نویسنده، هنگام روایت قصه‌هایش به تعریف و شرح تصاویری می‌پردازد که در مطالعه‌ فضای شهری مکمل دیگر کتاب‌های علمی است.

برای کسانی که روی تهران قدیم و بازشناسی آن مطالعاتی را انجام می‌دهند، این کتاب یکی از مهم‌ترین مراجع محسوب می‌شود. در این کتاب، «جعفر شهری» با لحنی جالب و به اصطلاح خودمانی به بررسی محلات قدیم تهران، دروازه‌های شهر، ساکنان تهران، صاحبان مشاغل گوناگون، ضرب‌المثل‌های رایج، تکیه‌کلام‌ها، رویدادهای محلی، و آشپزی در تهران قدیم پرداخته است. نویسنده در این کتاب، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش در قرن سیزدهم بیان می‌کند و علت تالیف آن را توجه به عامه مردم، علاقه به توصیف اوضاع و احوال تهران در پیش از پنجاه سال پیش دانسته است.