«نگی» همیشه و همه جا نگران بود.
مادر نگی به او گفت: بیا برویم پارک. اما نگی نگران بود که آفتاب پوستش را بسوزاند.
دوست نگی به او گفت بیا بازی کنیم. اما نگی نگران بود که بازی را ببازد.
خلاصه این که نگی همیشه و در هر حالی نگران بود. برای همین هیچ کاری را نمی توانست به خوبی انجام دهد …