«حافظه برای مدیران» دلایل ضعف‌‌حافظه در مدیران و کارشناسان را بررسی می‌کند و راه‌کارهایی برای تقویت آن ارائه می‌دهد. نویسنده‌‌ اثر دو دهه درباره‌‌ حافظه تحقیق کرده‌ و در این کتاب ساختار ذهن انسان را از نظر علمی مرور می‌کند.
«حافظه برای مدیران»، به یکی از مشکلات رایج و مشترک در میان مدیران و کارشناسان، یعنی فراموشی، اشاره می‌کند. ممکن است نام اطرافیان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان را فراموش کنند، زمان جلسات را از خاطر ببرند، حرف‌های‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان را به یاد نیاورند، اسناد را گم کنند و بدتر از همه، کارهای مهمی را که باید انجام بدهند، به فراموشی بسپارند. این مسئله‌ای رایج است و دلایل زیادی برایش ذکر شده که بخشی از آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها نامعتبر هستند، اما بخشی دیگر می‌توانند علل حقیقی این معضل باشند.
ذهن انسان ساختار پیچیده و تودرتویی دارد و اختلالی مانند فراموشی می‌تواند ریشه‌های عمیقی داشته باشد. از طرف دیگر، مدیران به‌سبب مشغله‌ بسیار، فرصتی برای بررسی مشکل و حضور یافتن در کلاس‌های تقویت‌حافظه را ندارند. یکی از کتاب‌هایی که تلاش دارد به این گروه از افراد کمک کند تا وضعیت خود را بهبود ببخشند، این کتاب است.
«ویکی کالپین»، روان‌شناس و متخصص رفتار سازمانی، تقریبا بیست سال درباره‌‍‌ی مسائل مهم مدیران، همچون ضعفِ حافظه، پژوهش‌های ارزشمندی انجام داده‌‌است. او در این تحقیقات به رابطه‌ بین حافظه و کم‌خوابی و سلامتی پرداخته‌است. نتیجه‌ کار این نویسنده، کتاب کوچک و جیبیِ «حافظه برای مدیران» شده که می‌کوشد خیلی فشرده و سریع به این مشکل بپردازد. او در وهله‌ اول ذهن انسان را بررسی و تلاش می‌کند علت فراموشی را از نظر علمی بررسی نماید. ساختار ذهنی انسان بسیار پیچیده است و ذخیره‌سازی اطلاعات در فرایندی چندمرحله‌ای اتفاق می‌افتد. ما سه سطح حافظه داریم: حافظه‌ حسی، حافظه‌ کوتاه‌مدت و حافظه‌ بلندمدت.
حافظه‌ حسی اولین بخشی است که اطلاعات بیرونی را در خود ذخیره می‌کند و آن‌ها را در حد چند ثانیه در خود نگه می‌دارد. این بخش خودآگاه نیست و انسان بر روی آن کنترلی ندارد. حافظه‌ کوتاه‌مدت، خودآگاه است و می‌تواند مدت‌زمان بیشتری داده‌ها را حفظ کند. این حافظه دائما فعال است و هر لحظه اطلاعات جدید را پردازش می‌کند. ما با تکرار و تمرین می‌توانیم اطلاعات را از این قسمت به حافظه‌ی بلندمدت انتقال دهیم. وقتی داده وارد مرحله‌ بلندمدت شود، عملاً در حوزه‌ ناخودآگاه قرار می‌گیرد. گنجایش حافظه‌ی بلندمدت بسیار زیاد است و می‌تواند حجم عظیمی از داده‌ها را در خود جای دهد.
«ویکی کالپین» به این نکته اشاره می‌کند که ذهن برای دسته‌بندی اطلاعات و فراخوانی آن‌ها مدل‌های تکامل‌یافته‌ای دارد که البته گاهی ممکن است در آن‌ها اختلالی رخ دهد. او برای این اختلالات، به علل متعددی اشاره می‌کند. از نظر او خستگی، تمرکز کم، نگرانی و فشار کاری می‌توانند از دلایل این اتفاق باشند. کالپین پس ‌از آن، به سراغ حافظه‌ کوتاه‌مدت می‌رود و راه‌کارهایی پیشنهاد می‌دهد تا بتوان این بخش را تقویت کرد. او در ادامه‌، حافظه‌ی بلندمدت را بررسی می‌کند و روش‌هایی پیش روی خواننده‌اش می‌گذارد تا بتوانند حجم ذخیره‌سازی اطلاعات در این بخش از ذهن را افزایش دهد.