در روزگاران قدیم تاجری زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد که هفت کوزه طلا در زیرزمین خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش داشت اما خسیس بود و از پول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایش استفاده نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد.
همسر تاجر از دست او خسته شده بود. روزی تاجر برای خرید به بازار رفت. اما پول کافی همراهش نداشت.
برای همین به زیرزمین خانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش رفت تا از کوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایش سکه بردارد. به اولین کوزه دست زد صدایی گفت: دست نزن! این پول مال اوستا علی نجار است.
تاجر دست به هر کوزه که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زد همین صدا را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنید. برای همین از خرید کردن پشیمان شد. بعد رفت و یک کنده بزرگ چنار خرید همه پول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایش را در آن ریخت، دو سر کنده را با قیر پوشاند و کنده را قل داد و به دریا انداخت تا پول ها به اوستا علی نجار نرسد .