پینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوزی سه پسر داشت، که پسر کوچکش به نام «احمدک» از همه پرتلاش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر و فعال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر بود. پینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دوز بعد از این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که در شهر خشکسالی افتاد از بچه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاش خواست که برای کار و زندگی به دنبال سرنوشت خودشان بروند.
احمدک که خوابید، برادرها احمدک را توی غاری انداختند و پیرهن خونی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را به کاروانی دادند که به پدر ومادرش برسانند و بگویند که گرگ برادر کوچک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان را خورده است.
مادربزرگ داستان زندگی سه برادر به نام‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های «حسنک»، «حسینک» و «احمدک» را تعریف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.