پادشاهی هر شب یکی از دختران شهر را به قصر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد و از بین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد. تا این که نوبت به شهرزاد، دختر وزیر شد. اما چون وزیر طاقت قربانی شدن دخترش را نداشت، نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاشت دختر به قصر برود ولی شهرزاد اصرار داشت به قصر، پیش پادشاه برود.
شهرزاد هر شب قسمتی از یک قصه را برای پادشاه تعریف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد و پادشاه هم برای این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که باقی قصه را فرداشب بشنود، شهرزاد را نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشت و این قصه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویی سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها طول کشید. به این داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های هزار و یک شب می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند.
در این کتاب گویا یکی از داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های هزار و یک شب را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شنوید:
روزی روزگاری، صیاد پیر و فقیری زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرد. او هر روز تور ماهی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را برمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داشت و به دریا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفت. این صیاد عادت داشت که فقط چهار بار دام در آب بیاندازد. روزی دامش را در آب انداخت اما دام، بسیار سنگین بود و او نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانست آن را از آب بیرون بکشد. بنابراین فکری به سرش زد …