سنگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پشتی و عقربی بسیار با هم دوست بودند تا این‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که در وطن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان اتفاق بدی افتاد.
دو دوست با هم از وطن بیرون رفتند. آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها به آبی رسیدند. اما عقرب از این که نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانست از آب رد شود بسیار نگران شد.
سنگ پشت به او دلگرمی داد و گفت بر پشت من سوار شو و از چیزی نترس.
عقرب سوار بر سنگ پشت شد و راهی شدند. سنگ پشت احساس کرد که عقرب دارد کاری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. پرسید ای عقرب چه می کنی؟ …
این داستان آموزنده از «کلیله و دمنه» توسط «مهدی آذر یزدی» ساده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسی شده و برای کودکان سال آخر دبستان مناسب است.