«مهیار شکوهی» در حال نوشتن پایان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نامه خویش است. در این راه استادش «سیاوش غلامی»، کمک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زیادی به او می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. موضوع تحقیق مهیار درباره «ماهیت شکنجه و شکنجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گران» است.
مهیار در کودکی از پدرش جدا شده و با مادرش که پرستار است، زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کرده است. سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بعد مادرش، علت جراحت جنگی، در خرمشهر شهید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. مهیار به تهران می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید تا در این شهر به تحصیل و کار بپردازد.
مهیار، کاملا اتفاقی، با خانمی پرستار و بازنشسته برخورد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که قبلا همکار و دوست مادرش بوده است. او برای مهیار رازی را فاش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و به او می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید پدرش یک شکنجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر ساواک بوده است. مادر مهیار به همین دلیل او را از پدرش دور کرده است.
مهیار، با شنیدن این خبر، آشفته حال، تحقیقات زیادی را انجام می‌دهد تا شاید بتواند ردپایی از گذشته پدرش پیدا کند. او فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که پدر سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پیش از دنیا رفته است، اما پدرش –رامین- زنده است و به صورت ناشناس زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.
«حشمت فروزنده»، بازیگر سابق که مدتی به دست او شکنجه شده، رامین را شناسایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. مهیار با نقشه قبلی با پدرش دیدار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و با او طرح دوستی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ریزد. آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در سفر شمال همسفر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، اما در آنجا پدر و پسر به ماهیت واقعی هم پی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برند. میان آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها درگیری لفظی درمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد و مهیار که از رفتار رامین ترسیده است، به دور از چشم او، برای استراحت شبانه، به داخل ماشین برمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گردد …