«پیک پردیس» دل‌نوشته‌ای پراحساس، با روایتی شاعرانه، به قلم «شاهین ملک‌زاده» در باب شهادت امیرالمؤمنین(ع) است.
راه هموار، مهیاست بیا …
حتی میِ ساقی تا الست باقی است.
«دعا» صفا بود و «ندا» شفا.
صفت، معرفت؛ که موهبت بود و پاک خواند.
تنها بازی‌ای که رازی در میان نداشت؛ درمانش جانش بود، سپرد.
تقدیر، زنجیر، اتّصال که انفصال نشد.
گریه، هدیه شد؛ شور شیدایی
و ناشکیبایی، آهی صبحگاهی.
سفر، سودای بال و پر می‌کرد و آواز، باز ساز کرد.
نوای عشق برپا و عاشق، هویدا.
چون شاد، فریاد کرد: «فزتُ و رب‌الکعبه».