طوطی قصه ما خیلی عسل دوست داشت. زبانش هم خیلی دراز بود.
اسم طوطی «خوش صدا» بود. روزی ملوانی طوطی را گرفت، به شهر برد و به پیرزنی داد.
پیرزن اصلا نمی‌‌‌‌‌‌‌دانست که طوطی عسل دوست دارد. برای همین هم به او نان و پنیر می‌‌‌‌‌‌‌داد.
روزی پستچی در زد و بسته‌‌‌‌‌‌‌ای آورد که چند شیشه عسل در آن بود.