پسری ۹ ساله، به نام «والتر» گم می‌شود و پلیس در پیداکردن آن و بازگردانش به خانواده، ناتوان است. به خاطر کم‌توجهی پلیس به گم‌شدن پسر، «کریستین کالینز» ناامید و درمانده، از کشیش بریگلر کمک می‌گیرد.

خطابه‌های پرشور کشیش بریگلر درنهایت باعث می‌شود که پلیس پسربچه‌ای را به‌عنوان والتر جابزند و در برابر دوربین خبرنگاران به «کریستین» تحویل بدهد. کریستین به ناچار موقتاً سکوت می‌کند؛ به‌شرطی که بعداً به اعتراض او رسیدگی شود.

کریستین به سراغ معلم مدرسه و دندان‌پزشک والتر می‌رود و از آن­ها می‌خواهد تا در دادگاه شهادت بدهند.

پلیس که از فعالیت‌های کریستین علیه خود احساس خطر کرده است، ترتیبی می‌دهد تا در نظر مردم او مادری بی‌مسئولیت -که حاضر به نگهداری از کودکش نیست- نشان داده شود.

سرانجام کریستین را به آسایشگاه روانی انتقال می‌دهند تا به این وسیله جلوی فعالیت‌های او را بگیرند.
از سوی دیگر، نوجوانی به نام «سنفورد کلارک» به اداره‌‌ پلیس می‌رود و نزد بازرس ایبارا، دستیار سربازرس جونز، اعتراف می­کند که مدت‌هاست پسرخاله‌اش «گوردون»، با دزدیدن کودکان و بردن آن­ها به مزرعه‌ای متروک، آن­ها را می کشد.

در یکی از جلسه­های بازجویی و در کمال تعجب، کلارک عکس «والتر کالینز» را در بین کودکان دزدیده‌شده، می‌شناسد…