«تلویزیون» نوشته «بن لوری» داستانی از مجموعه‌­ای داستان کوتاه است که در کتابی با نام «حالا این هم از زندگی ما»، به چاپ رسیده است.

در بخشی از این داستان می‌­شنویم:

مرد روز بعد هم مدعی می‌­شود که آنفولانزا گرفته است و باز سر کار نمی‌­رود. در خانه می‌­ماند. برنامه تلویزیون دوباره پخش می­‌شود. این بار مرد با چشم­‌های از حدقه درآمده برنامه را تماشا می‌کند. بله، خودش است که می‌­آید سر کار. کت و شلواری را که هفته پیش از فروشگاه میسی خریده به تن کرده است. خودش است که دارد مثل هر روز صبح برای نگهبان جلوی در دست تکان می­‌دهد. حالا هم دارد توی راهرو به­‌طرف دفترش می­‌رود. می­‌رود تو اتاق. میز و صندلی‌اش، فایل نامه­‌های ورودی و فایل نامه‌­های خروجی، دستگاه منگنه و نامه­‌بازكن­ش… شگفت­‌آور است. مرد واقعا نمی‌­تواند باور کند توی تلویزیون می­‌نشیند پشت میزش و نگاهی به ساعت می­‌اندازد و شروع به­‌کار می­‌کند.