آذربایجان نامی به قدمت ایران، سرزمینی است کهن با مردمانی که تازه و پر طروات در زندگی در کار این مردمان هر جا حماسه بوده درخشیده‌‌‌‌‌‌‌‌اند هر گاه سخن از زیبایی و نجابت بوده سرآمد بوده‌‌‌‌‌‌‌‌اند و در معنای حضورشان در هستی همواره بر تارک این سرزمین!
آذربایجان سرزمینی افسانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای و به قدمت تاریخ برای دیدن آن باید سفری را آغاز کنیم به درازای تاریخ سرزمین ایران. این سرزمین با داشتن آب و هوای متنوع و اقلیم رنگارنگ در هر فصل و موقع از سال دیدنی است و می‌‌‌‌‌‌‌‌تواند برای یک گردشگر بهترین خاطرات را بیافریند. در آذربایجان شرقی، «سهند» قد بر افراشته است که گردشگران طبیعت را به خود می‌‌‌‌‌‌‌‌خواند، و در دل تبریز «بازار تبریز»، «مسجد کبود» و «عمارت ایل گلی» برای دوست‌داران گردشگری که در جستجوی رد پای تاریخ این سرزمین هستند پاسخ مناسبی است. بی‌‌‌‌‌‌‌‌شک اسطوره‌‌‌‌‌‌‌‌های بزرگ ادب که نام‌‌‌‌‌‌‌‌شان با این خطه از ایران گره خورده است، می‌‌‌‌‌‌‌‌توانند مامنی باشند برای کسانی که دوست‌‌‌‌‌‌‌‌دار شعر و شاعری‌‌‌‌‌‌‌‌ هستن. از «خاقانی شیروانی» تا «شهریار» نامی. و از همه مهم‌‌‌‌‌‌‌‌تر این که شهر به شهر این استان بزرگ نام مردان و زنانی را بر تارک خود دارد که بخش بزرگی از هویت این مرز و بوم را در خاطر می-نشانند کسانی چون «باقرخان»، مشهور به سالار ملی، از مبارزان جنبش مشروطه. «محمدتقی پسیان»، از نظامیان اواخر دوره قاجاریه و اولین خلبان ایران. «شمس تبریزی»، از صوفیانِ مشهور سده هفتم هجری. «محسن هشترودی»، ریاضی‌دان معاصر. «حسن رشدیه»، مشهور به «پدر فرهنگ جدید ایران». «سید محمدحسین مبین»، پزشک و شاعر مشهور به «پدر جذامیان ایران». «میرزا جبار عسگرزاده»، معروف به «جبار باغچه‌‌‌‌‌‌‌‌بان». «پروین اعتصامی» شاعره نامی. نامت همیشه سر بلند و جاودان ای آذر بایچان…