پهلوانی به نام «اسد»، تجسم کمال و جوانمردی و ایمان، از سوی شاه شجاع مظفری به حکومت دارالامان کرمان برگزیده شد تا ریشه‌های ظلم و فسادی که اعمال ناشایست مخدوم شاه، والده شاه شجاع، و دار و دسته طرارش را بخشکاند و خشکاند.

اسد شهر را از خبث ناپاکان تطهیر کرد. در دارالامان کرمان، پاکان قد برافراشتند و ریشه گرفتند و شکوفه دادند.

اما، خبیثان مرفه و آسوده، به سردمداری مخدوم شاه، به دسیسه نشستند و…

 یکی از این طراران، به نام «قطب‌الدین»، که از ملازمان مخدوم شاه بود و همه اموال تاراج کرده‌­اش بین فقرا و محرومان تقسیم شده بود، نقشه‌ای برای نگونساری مردان پاک شهر ریخت، تا روز موعود کشتی، اوباش و اشرار بر سر نیک‌مردان شهر آوار شوند و آشوب و بلوا برپا کنند.