«حکایتی، قولی، غزلی» گشت‌وگذاری است در متون کهن نظم و نثر فارسی. در این کتاب صوتی داستان‌‌‌‌‌‌‌ها و روایت-های کوتاهی را خواهید شنید که از متن‌‌‌‌‌‌‌های کهن پارسی انتخاب شده است.

درباره‌ی نیک‌خویی گفته‌اند که آن، مدارا کردن با مکروهات بوَد. در رساله‌ قشیریه آمده است که ابراهیم ادهم به صحرا می‌شد. مردی لشگری پیش وی رسید و گفت: آبادانی کجاست؟
ابراهیم به گورستان اشارت کرد. مرد لشگری یکی بر سر ابراهیم زد و سرش بشکست. چون از وی بگذشت، گفتند این ابراهیم ادهم است؛ زاهد خراسان.
مرد لشگری بازگردید و عذر خواست.
ابراهیم گفت: چون مرا بزدی، من برای تو از خدای -تعالی- بهشت خواستم. گفت: چرا؟ گفت: دانستم که مرا از آن جفای تو، خدای -تعالی- اجر دهد؛ نخواستم که نصیب من از تو اجر و نیکویی بود و نصیب تو از من عقاب و بدی.
و چندین حکایت زیبا و پندآموز دیگر…