«محبوب القلوب» که گاهی آن را با نام «شمسه و قهقهه» یا «رعنا و زیبا» می‌شناسند، مجموعه داستانی است به یادگار مانده از دوران صفوی به قلم «میرزا برخوردار بن محمود ترکمان فراهی» از منشیان دوره صفوی که داستان‌های جذاب می‌نوشت.

نویسنده، برخی از داستان‌ها را از کتاب‌های تاریخی و ادبی قدیمی اقتباس کرده و بسیاری را نیز از مثل‌ها و نقل‌های مرسوم در میان مردم روزگار خودش گرفته و به صورت داستانی و پیراسته در کتاب محبوب‌القلوب آورده است.

یکی از ویژگی‌های ممتاز این کتاب، تجارب گسترده‌ زندگی نویسنده و فراوانیِ خوانده‌ها و دانسته‌ها و استعداد نویسندگی اوست که داستان‌های او را ازنظر صحنه‌پردازی و تفکر انتقادی و تغییر سیر داستان براثر تحول شخصیت‌ها، به داستان‌های امروزی شبیه کرده است.

این نویسنده از یک سو داستان‌هایی را روایت کرده و از سوی دیگر، دست به واقعه‌نگاری‌هایی زده که متأثر از روزگار خودش است. جنگ‌های دوره صفویان در داستان‌های او بازتاب دارد، همچنین حالات تاجران و کاروان‌ها و بازار و کسبه و الواط و تهی‌دستان و آوارگان را به دقت تصویر کرده است و وضعیت دیوانی و حاکمان را هم تا آنجا که توانسته، ترسیم کرده است و خواننده با خواندن داستان‌های او فضایی از دوران صفوی را در ذهنش مجسم می‌بیند؛ از آدم‌ها و مزارع گرفته تا وضعیت خانه‌ها، حکومت، کسب‌وکار و جنگ‌ها.

داستان‌هایی که در این محموعه خواهید شنید عبارتند از:

حکایت سائلی که همیشه شعری درباره انصاف می‌خواند

حکایت دیوانه‌ای که مشکلات زین­العرب را حل کرد

حکایت غلام باوفا و امیر معزول و عاقبت آن­ها

حکایت عبدالغفور یمنی و شتاب بی‌جا و پشیمانی او

حکایت شمس نیشابوری و تدبیر او

حکایت عارف بن سهیل و عاصم بغدادی و ماجرای ایشان

حکایت ملک‌الشعرای حسود سلطان سنجر و قضیه انوری

حکایت وزیری که زبان حیوانات را می‌دانست

حکایت خواجه بشیر و تهمت وزیر بر او و رسوایی وزیر

حکایت سه نفر محبوس و توسل به خداوند و نجات آنان

حکایت حامد بصری که از عهدش تخلف کرد و سزا یافت