«دختران آفتاب» با استفاده از سبک «داستان‌مقاله» رد و اثبات مؤلفه‌ها و مباحث و شبهات حوزه‌ زن و خانواده و جامعه را نقد و بررسی می‌‌کند و می‌توان گفت از موفقیت زیادی در این زمینه برخوردار است. مباحث هنگام برگزاری یک اردوی ده‌روزه‌ دخترانه‌ دانشجویی از سوی دانشگاه تهران اتفاق می‌افتد که به‌قصد زیارت امام رضا(ع) راهی مشهد شده‌اند. به مناسبت‌های مختلف و اتفاقاتی که می‌افتد، موضوعات مطرح و بررسی می‌شوند و به نتیجه می‌انجامند.
راوی داستان دختری است به نام «مریم»، که به‌دلیل بی‌توجهی مادر به محیط خانه دراثر توجه شدیدش به کار در بیرون از منزل و ایجاد گسست خانوادگی، دچار روحی رنجور و ناآرام شده‌ و تصمیم می‌گیرد برای تنبیه والدینش چندروزی آن‌ها را بی‌خبر رها کند. او به ذهنش می‌رسد که فرار کند، اما خوب که فکر می‌کند می‌فهمد آدم این کار نیست. در همین موقع، یاد اطلاعیه‌ اردوی زیارتی دانشگاه می‌افتد و بدون معطلی ساک مختصری آماده می‌کند و خود را به جمع زائران می‌رساند. «فاطمه» که یکی از مسئولان برگزارکننده‌ اردوست، با اخلاق خوش و با وجود نداشتنِ صندلی خالی، موجبات هم‌سفر شدن مریم با آن‌ها را فراهم می‌کند. او در طول سفر با هم‌دلی و هم‌راهی که با احساس بچه‌ها دارد، از بروز جدل و درگیری‌های لفظی بین آن‌ها جلوگیری می‌کند و با استفاده از مطالب مرجع و مستند، به بحث‌ها جهت می‌دهد.