«ویل» سى و شش ساله است، اما مانند یک نوجوان رفتار مى­کند و خیال ندارد بزرگ شود. مجله مى­خواند، تفریح مى­کند و مهم‌تر از همه مى­داند کدام کفش‌هاى ورزشى را باید پوشید. ویل نه کار مى­کند و نه همسر و فرزندى دارد و به نظرش این بهترین شیوه زندگى است. او از حق کپی رایت آهنگی که پدرش برای کریسمس نوشته، بسیار خوب و عالی زندگی می‌کند. در زندگى ویل همه چیز خوب پیش مى رود تا آنکه با «مارکوس» آشنا مى­شود که پیرترین دوازده ساله دنیاست. مارکوس موتزارت گوش مى­کند، از مادرش مراقبت مى­کند و تاکنون کفش ورزشى مناسبى نداشته است.

شاید اگر ویل بتواند به مارکوس یاد بدهد چه‌طور بچه باشد، مارکوس هم بتواند به ویل کمک کند بزرگ شود!