«مثنوی» مولوی دربردارنده‌‌ حکایاتی پندآموز است. در این اثر صوتی دفتر سوم و چهارم مثنوی را خواهید شنید.
مثنوی معنوی، بزرگ‌ترین اثر عرفانی ایران و یکی از بزرگ‌ترین آثار هنر و اندیشه‌‌ی بشری، اثر «جلال‌الدین محمد بلخی»، مشهور به «مولانا» است که بین سال‌های ۶۵۷ تا ۶۷۲ هجری قمری سروده و کتابت شده است. گفته شده که آغاز سرایش مثنوی به درخواست «حسام‌الدین چلبی» بود؛ چلبی از عرفا و اربابان طریقت آن زمان بود و نزد مولانا مقامی والا و عزیز داشت. نام او نیز بارها در مثنوی آمده است.
مثنوی معنوی به شش دفتر تقسیم شده است و مولانا مطالبش را گاه در قالب حکایات و گاه به صورت تأملات عرضه داشته است و از حیث کثرت و تنوع درون‌‌مایه کمتر کتابی را می‌توان با مثنوی مقایسه کرد. بیشتر قصه‌های مثنوی برگرفته از منابع پیشین است که جلال‌‌الدین بلخی آن‌‌‌ها را به شیوه‌ خود به نظم درآورده است.
قصه‌ها و تمثیلات مثنوی گاه در یکی دو بیت به اتمام می‌رسند و گاه بسیار طولانی می‌شوند و گاه درونِ یک حکایت، قصه‌ای دیگر نمودار می‌شود.
نسخه‌برداری از مثنوی از همان زمان حیات مولانا آغاز شد و بعد از وفات او همچنان ادامه یافت. در دوران معاصر، در ترکیه و ایران و هند نسخه‌های متعددی از آن بازنویسی شده است.

در این کتاب گویا، گزیده‌ای از مثنوی معنوی، در قالب درس‌گفتار، ارایه شده است و جلد دوم این کتاب صوتی، از دفتر سوم و چهارم مثنوی است.