«وودی آلن» کمدین، بازیگر، کارگردان، نویسنده و موسیقیدان آمریکایی است. آلن فعالیت حرفه‌ای خود را به عنوان نویسنده کتاب‌های طنز و سپس کمدین روی صحنه آغاز کرد. وی در دهه شصت میلادی فعالیت فیلم‌سازی خود را آغاز کرد. او نوزده بار نامزد اسکار و چهار بار برنده آن شده‌ است که این جوایز شامل یک اسکار بهترین کارگردانی و سه جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی است.

در «دفاع از دیوانگی»، با داستان­نویس و طنزپرداز قهاری روبه رو می­شویم که همچون جهان سینمایی­اش بازتاب­دهنده همان پرسونای دوست داشتنی وودی آلن در فیلم­هایش است؛ (همچون چارلی چاپلین که پرسونای ولگرد را در بیشتر فیلم‌هایش به نمایش می­گذاشت) هرچند در این طنز نوشته­ها و در بیشتر مواقع، جای این پرسونا را دیگرانی گرفته­اند که آن­ها به دنیای طنز خود راه داده و با آن­ها بازی می­کند: شخصیتی خود بیمارانگار، پر از خاطره­های دوران کودکی، هنر دوست، دل مشغول روابط با زن­ها، همواره در حال نق زدن و شِکوه کردن و به شکلی آبزورد پر از اندیشه­های فلسفی و خیلی چیزهای دیگر. همه این متن‌ها طنز موقعیت و زبان را با تخیل وودی آلن طوری به هم آمیخته که می­تواند گاهی واقعا خواننده را به قهقهه بیاندازد و هم زمان ذهنش را درگیر کند.