سفر نقاش:

در سال‌های دور در ایران و چین، نقاشان چیره دستی بودند که هنرشان در اوج شهرت بود. این نقاشان همواره در با هم در رقابت بودند.

روزی چینی‌ها تصمیم گرفتند برای مقابله با نقاشان ایرانی، از بزرگ‌ترین آن­ها دعوت کنند تا به چین برود و طرحی ریختند تا او را غافلگیر کنند. نقاش بزرگ نیز این دعوت را پذیرفت و به سوی چین به راه افتاد. او بسیار راه رفت و روزی بسیار تشنه و خسته شد. دیگر آبی برای خوردن نداشت، پس به دنبال آب در بیابان سرگردان شد.

بعد از مدتی به چشمه­ای رسید که اطراف آن بسیار سرسبز و دیدنی بود. آب چشمه به قدری زلال بود که ماهی‌ها در آن شناور بودند. او کوزه‌اش را برداشت و در آب زد، اما در کمال ناباوری کوزه به جسم سختی خورد و هزار تکه شد…

بیمار خیالی:

روزی روزگاری استادی بود که در مکتب‌خانه به شاگردانش علم و حکمت می­آموخت. او بسیار منضبط و سخت‌گیر بود، به طوری که بچه‌ها در مکتب‌خانه تمام مدت، درس می­خواندند و از این وضعیت خسته می‌شدند.

بچه‌ها تصمیم گرفتند تا او را بیمار کنند، پس وقتی استاد به کلاس آمد، هر یک از آن­ها سئوالی درباره سلامتی استاد و رنگ پریده‌اش پرسیدند و او که حسابی متعجب شده بود، احساس کرد که واقعاً بیمار است پس کلاس را تعطیل کرد و به خانه رفت.