دومین جلد سرو غریبستان، مربوط به اربعین نامه است.
از صفات‌ بارز و سجایای‌ اخلاقی‌ امام‌ حسین(ع) اراده قوی‌ و راسخ و تصمیم ‌قاطع‌ آن‌ بزرگوار بود که‌ این‌ خصلت‌ را از جد گرامی خود‌، محمد بن‌ عبدالله(ص)، به‌ ارث‌ برده بودند. پیامبر بزرگ اسلام‌ با چنین‌ قاطعیتی توانستند مسیر تاریخ‌ و مفهوم‌ زندگی‌ و معیار ارزش‌ها را تغییر دهند و یک‌‌تنه‌ دربرابر همه‌ قدرت‌های‌ شیطانی‌ ایستادگی کنند.
امام(ع) ‌هم‌ با قاطعیت‌ دربرابر قدرت‌ و حکومت‌ استبدادی‌ اموی‌ ایستاد و بدون‌ هیچ‌ تردیدی اعلان‌ کرد: «من‌ با یزید بیعت‌ نمی‌کنم.»‌ و با یاران‌ اندک‌ خود به‌ میدان‌ جهاد قدم‌ نهاد تا حق‌ را آشکار و باطل‌ را نابود سازد.
از آنجاکه امام حسین(ع) از نتیجه نهایی تصمیمش (قیام) آگاهی داشت، از ابتدای حرکت و در مسیر خود، هرگونه مخالفت و پیشنهادی مبنی بر دست کشیدن از حرکت و راه‌حل‌های دیگر را با بیان منطقی رد می‌کرد و درنهایت، با قاطعیت تمام، تصمیم اولیه خود را عملی ساخت؛ تصمیمی که با آگاهی و پیش‌بینی لازم از نتایج، گرفته بود.
امام برای اقامه اصل امر به معروف و نهی از منکر، از بیعت با یزید، خودداری و با صراحت تمام آن را رد کرد. آن‌گاه نیز که عوامل یزید، بر وی فشار آوردند، تصمیم گرفت از مدینه خارج شود و با استقرار در مکه، حرم امن الهی، صدای اعتراض خود را به گوش مسلمانان برساند و پس از آن، دعوت عمومی مردم کوفه را اجابت کند. به عبارت دیگر، با رفتن به قتلگاه و با هدیه خون خود، فرزندان و یارانش، اصل امر به معروف را احیا و چهره مصداق عینی منکر؛ یعنی سلطنت یزید را آشکار سازد.