در «سفر به انتهای شب» خبری از خودسانسوری، ترس و خجالت نیست. نویسنده برجسته فرانسوی «لویی فردینان سلین» داستان خود را از جنگ جهانی اول آغاز می‌کند. شخصیت این اثر برخلاف عرف و تصور، قهرمان و عاشق مبارزه نیست. او همانند بسیاری از مردم از جنگ واهمه دارد و خواهان دنیایی بدون خشونت است.

لویی فردینان سلین شخصیت­های رمان سفر به انتهای شب را تا حد زیادی شبیه به خودش ساخته و می‌توان گفت که این کتاب، یک نیمه اتوبیوگرافی از این نویسنده است. او حتی نام قهرمان داستان را شبیه به خود نوشته: «فردینان باردومو». باردومو همانند فردینان سلین، شخصیتی منتقد، بداخلاق و غرغرو دارد. او مدام از رسم و رسومات رایج میان مردم گله می‌کند و آن‌ها را به دیده تحقیر می‌نگرد. این اقدام که نویسنده توانسته افعال و تفکرات مردم همان زمان را به سخره بکشد، همیشه در میان صاحب نظران و علاقه‌مندان ادبیات مورد تحسین واقع شده است.

او با اولین اثر خود یعنی سفر به انتهای شب، حیرت بسیاری از منتقدان وقت فرانسه را به دلیل شجاعت و جسارتش در نوشتن برانگیخت. همه از قدرت قلم او متعجب شده و عده‌ای عاشق این کتاب شدند و فردینان سلین را تشویق کردند. اما عده‌ای با وجود علاقه‌شان به این داستان، به زبان محاوره و غیر رسمی آن اعتراض کردند. اما لویی فردینان سلین به عمد از زبان محاوره استفاده کرده و گفته بود که می‌خواهد ارزش این سبک گفتار را تا حد گفتار رسمی بالا ببرد.

باردومو شخصیت این کتاب که بسیار از جنگ واهمه دارد، خرده بورژوایی است که تصمیم می‌گیرد با روشی عجیب و خنده‌دار، خود را تسلیم نیروهای دشمن کند تا بلکه بتواند از فشار و جبر جنگ خلاص شود. او در همان زمان به آفریقا سفر می‌کند و پس از آن‌که سختی و گرمای آن جا آزارش می‌دهد به آمریکا رفته و در آخر به وطن خود پاریس بازمی‌گردد…