«سلطنت کوتاه و خیالی پپن چهارم»، نام رمانی است که «جان اشتاین بک» -برنده جایزه نوبل ادبیات-، در سال ۲۹۵۷ نوشته است. این نویسنده در تنها اثر کمدی-سیاسی خود، انقلاب فرانسه را به سخره می­گیرد. اخترشناسی آماتور به نام «پپن اریستال» به شکلی اتفاقی به صدر حاکمیت فرانسه­ پرهرج و مرج دست می_­یابد. اشتاین بک، مضحک­ترین دربار سلطنتی را برای پپن بدنام آفریده است. «ماری» همسر پین، که در تلاش برای کسب هرچه بیشتر قدرت است؛ عموی پپن که مردی ریاکار و دورو است؛ دختر سرخوش پپن و نامزد او، که پسر «پادشاه تخم مرغ» در «پتالوما» است؛ و درنهایت طیفی گسترده و متفاوت از درباریان، سیاست مداران، محافظان و باغبانان. نبود حریم خصوصی، تغییر زندگی خانوادگی، شرایط خانگی نامناسب در کاخ ورسای و نبود مشروعیت و قدرت کافی برای حکمرانی، شخصیت اصلی رمان سلطنت کوتاه پپن چهارم را بسیار معذب و ناراحت کرده است. به همین دلیل، پپن در بخش عمده­ای از داستان، لباس رعایا را به تن می­کند و به منظور اجتناب از زندگی بسیار محدود یک پادشاه، با اسکوترش در خیابان­های شهر می­چرخد.