زن و شوهری دختری داشتند به نام «صنوبر». یک روز که به چشمه رفت صدایی شنید که به او گفت: صنوبر تو باید مرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای را زنده کنی.
صنوبر ترسید. دفعه بعد پدر و مادرش با او به چشمه رفتند و پشت یک درخت پنهان شدند. تا دخترک کوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را در آب فرو برد، ناگهان قلعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای ظاهر شد و صنوبر به داخل قلعه کشیده شد.
پدر و مادرش خیلی ناراحت شدند و گریه کردند. صنوبر از پشت در گفت چاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای نداریم شما بروید خانه تا تکلیف من روشن شود.
صنوبر در قلعه گشت و گشت. او پسر جوانی را دید که مرده بود. تمام بدن آن جوان پر از سوزن بود. کتابی هم آنجا وجود داشت که در آن نوشته بود: هرکس چهل شب دعا بخواند، بادام بخورد و یک سوزن از بدن پسر بیرون بکشد پسر زنده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود …