شغالی در صحرایی زندگی می‌‌‌کرد. همه فکر می‌‌‌کردند که شغال بسیار سیاستمدار است.
زاغی که در شکاف سنگی آشیانه داشت با شغال بسیار صمیمی بود.
روزی شغال بعد از گردش به خانه زاغ رفت. زاغ ناراحت بود. شغال از او احوالپرسی کرد و دلیل ناراحتی‌‌‌اش را پرسید.
زاغ گفت که مار خطرناکی در همین نزدیکی خانه دارد و هر از گاهی یک از بچه‌‌‌های مرا می‌‌‌خورد.

این داستان آموزنده از کلیله و دمنه توسط «مهدی آذر یزدی» ساده نویسی شده و برای کودکان سال‌‌‌های آخر دبستان مناسب است.