«شهرهای نامرئی» نوعی رمان با رویکرد سفرنامه‌نویسی است. گویی مارکوپولوییِ نو،از روزگار امروز تا گذشته را برای قوبیلای‌قاآنِ (کوبلای خان) وهمی و خیالی شرح می‌دهد. «قوبلای خان» (کوبلای خان) سال‌‌خورده، امپراتور مغول، و مارکو پولوی جوان، سیاح ونیزی، در باغی نشسته‌‌‌اند. قوبلای خان احساس می‌‌‌کند که پایان امپراتوری‌‌‌اش نزدیک است. مارکو توجه میزبانش را به داستان‌‌‌های ناشنیده و حیرت آور جلب می‌‌‌‌‌‌کند.