گاوبازی به نام «ایگناسیو» پس از مرگ برادرش در میدان گاوبازی و مصدومیت شدید و طولانی مدتش، بار دیگر تصمیم می‌گیرد به میدان مبارزه بازگردد.

این‌بار هدف «ایگناسیو» نه کسب پول، بلکه نفس مبارزه و اثبات دوباره خود است.
«ارنست همینگوی» در داستان شکست‌ناخورده با تأکید بر پیروزی نهایی ماتادور موردنظر، بر آن است تا هر شکست او را هم نوعی پیروزی بداند تا آنچه که ظاهرا «از دست رفته» تلقی می‌شود، احیاء گردد و ضمناً پیروزی نهایی او در رابطه با مرگ برادرش، نوعی «اعاده نسبی زندگی» تاویل شود، ضمن آن که دشواری چنین آزمونی که در «رویارویی با مرگ برای اثبات زندگی» خلاصه شده، به نمایش درآید. یعنی داستان در اصل حول یک حادثه نهایی و علت‌های حادث شدن آن شکل می‌گیرد.