در دوران پهلوی اول، به دستور «رضاشاه» فوج یکم از قشون غرب به فرماندهی «سرهنگ زاویه» به تنگ شبیخون لرستان می‌آید تا افراد طایفه «نامدارخان بختیاری» را خلع سلاح کند.

در زمان محاصره طایفه، میکروب «طاعون» از طریق موش‌های محموله آرد، وارد اردوگاه می‌شود و بیماری طاعون در بین سربازان شیوع پیدا می‌کند. از تهران دستور قرنطینه فوج، صادر می‌شود. از طرفی دیگر، ایلیاتی‌ها به انبار آرد فوج دستبرد می‌زنند و میکروب طاعون به آن­ها نیز سرایت می‌کند.

«دکتر یونس»، سرهنگ زاویه را راضی می‌کند تا اجازه دهد ایلیاتی‌ها نیز به همراه فوج در محل اردوگاه قرنطینه شوند. در همین زمان، نامدارخان از بیماری طاعون می‌میرد و «دکتر بالتازار» به همراه «فخرالدوله»، مادر دکتر یونس، برای کمک از تهران به اردوگاه می‌آیند. دکتر بالتازار سرم ضد طاعون را می‌سازد، اما هنوز نتیجه آزمایش مشخص نیست.