«فصل سفیدِ خشک» نوشته‌‌ «آندره برینک» روایتی از هویت «آفریکانرها» در آفریقای جنوبی پساآپارتاید است.

«بن» معلم مدرسه‌ای است که همراه با خانواده‌اش در یکی از محله‌های آرام «ژوهانسبورگ» زندگی می‌کند. «گوردون» باغبان «بن» هم با خانواده‌اش ساکن «سووتو» است؛ شهرکی سیاه‌پوست‌نشین در نزدیکی ژوهانسبورگ و یکی از ده‌ها شهرکی که دولت اقلیت سفیدپوستان در دوران آپارتاید برای اسکان سیاه‌پوستان ساخته است و هیچ شباهتی به دنیای آرام حیاط پشتی خانه‌‌«بن» ندارد.

یک روز گرم تابستان، «ژناتان»، پسر «گوردون»، به همراه هزاران دانش‌آموز سیاه‌پوست دیگر، در تظاهراتی آرام علیه تبعیض در نظام آموزشی شرکت می‌کند، اما پلیس بدون هیچ هشداری، سمت بچه‌ها شلیک می‌‌کند و حوادثی شکل می‌گیرد که به‌ «شورش سووتو» معروف می‌شود.