تقابل ذاتی عشق و جنگ همواره دستمایه‌ی خلق آثار هنری بسیاری شده است. «واندا واسیلوسکا» در «فقس عشق» داستان عاشقانه‌ای را در بحبوحه‌ پرالتهاب جنگ جهانی دوم روایت می‌کند. «ماریا» شخصیت اصلی این داستان، پرستاری است که در انتظار بازگشت همسر خود از جنگ، ماجراهای پیچیده و پرچالشی را تجربه می‌کند.

هنرمندان بسیاری تاکنون در قالب‌های مختلف هنری از جمله ادبیات و سینما چهره‌ی خشونت‌بار و بی‌رحمانه‌ی جنگ را در کنار شمایل ظریف و سرشار از لطافت عشق قرار داده‌اند. تقابل ذاتی عشق و جنگ به خلق یک درام نفس‌گیر پرچالش کمک می‌کند. «واندا واسیلوسکا» در «فقط عشق» به سراغ این تقابل سرشار از کشمکش رفته است. زمزمه‌ای عاشقانه که از میان صدای توپ و تفنگ و خمپاره و فریاد سربازان و ناله‌ی مجروحان به گوش می‌رسد.

ماریا شخصیت اصلی داستان، پرستاری کاربلد است که مهر و محبت بی‌دریغش را نثار تمام مجروحان جنگی می‌کند. او در بیمارستان چهره‌ای محبوب دارد که به مهربانی نزد بیماران و همکارانش زبانزد است. شوهر ماریا در جبهه‌ها علیه آلمان نازی می‌جنگد اما قرار است به‌زودی برگردد و انتظار عاشقانه‌ ماریا را به پایان برساند. اما عشق قدیمی یکی از پزشکان بخش به ماریا و اتفاقات دیگری که در نبود شوهرش برای او رقم می‌خورند، مسیر داستان را به سمت‌وسوی دیگری می‌برند.

واسیلوسکا در طول زندگی‌اش فعالیت‌های بسیاری علیه آلمان نازی انجام داد و همواره تشکیل حکومت جمهوری لهستان را به‌عنوان یک آرمان متعالی دنبال کرد. آرمان‌گرایی، آزادی‌خواهی، آشنایی بی‌واسطه با فضای متشنج جنگ جهانی و ایده‌های سوسیالیستی، تجربیاتی بودند که به او در نگارش این اثر کمک بسیاری کردند.

رمان «فقط عشق» در ایران با نام «عشق بی‌پیرایه» نیز شناخته می‌شود.