«قطار به موقع رسید» اولین رمانی بود که از «هاینریش بل»، نویسنده‌ شهیر اهل آلمان، به انتشار رسید. بل در این اثر خواندنی و تکان‌دهنده، داستانِ زندگی سربازی به نام «آندریاس» را به تصویر کشیده، که با قطاری سریع‌السیر به سمت جبهه‌های نبردِ جنگ جهانی دوم می‌شتابد.

هاینریش بل، خالق کتاب مشهور «عقاید یک دلقک»، یکی از نویسندگان نامدار و تأثیرگذار ادبیات آلمان در طول سده‌ بیستم به شمار می‌رود. او در آثار داستانی خویش، به روایتِ آلام روحی و صدمات فرهنگی‌ای پرداخته که جامعه‌ آلمان در اثر جنگ جهانی دوم، متحمل شد. جنگی که با جنونِ عظمت‌طلبیِ آلمانی‌ها آغاز شد و در نهایت، به شکست مفتضحانه‌ ایشان، و البته، ویران گشتن نیمی از قاره‌ اروپا، منتهی گشت. بل که خود تجربه‌ حضور در میدان‌های جنگ را داشت، در داستان‌هایی که پس از دوران جنگ نوشت، وحشتِ دهشتناکی را که با واژه‌ جنگ قرین است، به بهترین نحو ممکن تصویر کرد. یکی از درخشان‌ترین آثار داستانی او، که رد پای اثرات مخرب جنگ در هر سطرِ آن آشکار است، رمانی‌ست با عنوان «قطار به موقع رسید».

قطار به موقع رسید، نخستین بار در سال ۱۹۴۹، یعنی چهار سال پس از اتمام جنگ جهانی دوم، به انتشار رسید. قهرمان این اثر یک سرباز جوان آلمانی به نام «آندریاس» است، که برای حضور در جبهه‌های جنگ، با قطار عازم بخش شرقی آلمان می‌شود. او در طول سفر دراز خویش، که سفری با مقصدی مرگبار است، با دو سرباز آلمانی دیگر، که همچون خود او عازم شرق‌اند، آشنا می‌شود و با آن‌ها رفاقتی کوتاه‌مدت به‌هم می‌زند. سربازان برای آندریاس از گذشته‌ خود در جبهه‌های جنگ می‌گویند؛ از مصائب وحشتناکی که متحمل شده‌اند. از اعمال شریرانه‌ای که مرتکب شده‌اند. و البته، از خون‌های بر زمین‌ریخته‌ بسیاری که به چشم دیده‌اند.

آندریاس در طول سفر خود، با شخصیت دیگری نیز آشنا می‌شود؛ فاحشه‌ای جوان به نام «اولینا» که اصالتی لهستانی دارد و سابقاً در خدمت نیروهای پارتیزانی بوده که علیه فاشیست‌ها فعالیت می‌کرده‌اند. اولینا، نادم از گذشته‌ خود، بر این باور است که فعالیت‌هایش هیچ ثمری نداشته، و اساساً تمام جنبش‌های پارتیزانی محکوم به شکست‌اند و جز کمک به بقای چرخه‌ خشونت، هیچ ثمر دیگری ندارند

و اما در باب خود آندریاس: او جنگ را چندان جدی نمی‌گیرد، و برخلاف بسیاری از همرزمان آلمانی‌اش، وقعی به احساسات و عواطف میهن‌پرستانه و نژادگرایانه نمی‌نهد. او اساسا روحیه‌ای رواقی دارد، و مصائب را با نوعی بی‌اعتناییِ زاهدمنشانه تاب می‌آورد. دوستی‌ای که میان او و کشیشی آلمانی در طول رمان شکل می‌گیرد، به داستان رنگ‌وبویی مذهبی می‌دهد؛ رنگ‌وبویی که بر سرنوشت تراژیک آندریاس نیز، حاکم است.