داستان «قهرمان عصر ما» از نظر ترکیب داستان‌­سرایی، مرکب از پنج داستان کوتاه است. روایت ‌کننده داستان که قاعدتا باید «میخائیل لرمانتوف» – نویسنده داستان – باشد، از تفلیس پایخت گرجستان، به سوی «استاو روپول» در حرکت است. او در این مسیر کوهستانی با همسفری روبه رو می­‌شود که حدودا پنجاه ساله است و پالتویی نظامی بر تن و کلاهی چرک بر سر دارد. نامش «ماکزیم ماکزیمیچ» است و پنج سال پیش، در پادگان ترک، در منطقه­‌ای بین داغستان و گرجستان خدمت می­‌کرده است. آشنایی دو همسفر به دوستی مبدل می­‌شود و ماکزیم ماکزیمیچ بنا به اصرار وی، از گذشته­‌های خویش سخن به میان می‌­آورد. او از افسری نام می­‌برد به نام «پچورین» که تازه پای به این پادگان نهاده تا زیر نظر او خدمت کند. او در خلال ذکر خاطرات از دختری زیبا به نام «لا» سخن می‌­گوید. دختری که به تصاحب پچورین درمی­‌آید.