كاميون «رامون ويانووا» او را در ميدان «توروس» پياده كرده بود. هم اکنون «خوان»، در خيابان «آلكالا»، در سايه پيش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفت. ساعت پنج بعدازظهر بود و بوی گوشت پخته، زعفران، روغن و فلفل از همان موقع در فضا موج می‌‌‌‌‌‌‌‌‌زد. گرسنگی، اندك اندك به آزارش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌پرداخت. رامون قرار گذاشته بود كه سپيده دم از جلو پارك راه بيفتند، ولی كاميونش مدت درازی نخواسته بود حركت كند. بعد از آن هم نوبت راهی بود با گودال‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و دست اندازها و شكاف‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايی مافوق تصور آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و انحرافهايی پنج كيلومتری در جاده‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايی كه تازه كشيده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد؛ سپس، رود «خاراما» كه گذر از گدار آن به ياری الوار صورت گرفته بود…
«مسابقه پیروزی»، موضوعی دارد که ظاهراً دستمایه بسیاری از داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و رمان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بوده است و می-توان گفت موضوع نسبتا کهنه‌ای است: جنگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌های داخلی اسپانیا. اما نگاه نویسنده و سبک و قلم او در بیان وقایع و حوادث داستان چنان بدیع و پرتنوع است که خواننده را در همه‌حال به خود جذب می‌کند و گاه حتی نفس خواننده را بند می‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورد. رمان به‌سبک واقع‌گرایانه پرداخته شده و با سیاق عبارت‌‌‌‌‌‌‌‌‌پردازی و تصویرسازی‌‌‌‌‌‌‌‌‌های «ژرژ کنشون» سخت باورپذیر شده است. ژرژ کنشون نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است که بر اساس شرایط اجتماعی بحرانی و تنش‌‌‌‌‌‌‌‌‌آلود، حوادث خشونت‌‌‌‌‌‌‌‌‌بار، و مسائل سیاسی و نژادی رمان‌‌‌‌‌‌‌‌‌های محکمی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌نویسد. او فلسفه خوانده است و سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها در مجلس ملی در مستعمرات فرانسه کار کرده است. نگاه تیز و قلم گویای او نتیجه همین پیشینه فکری و عملی است.