داستان «ملک جمشید» که بیشتر با نام «ملک جمشید: طلسم آصف و طلسم حمام بلور» از افسانه­های کهن ایرانی است.

راویان اخبار و ناقلان آثار و طوطیان شکر شکن شیرین گفتار چنین روایت کرده‌اند که در ولایت زیرباد هندوستان پادشاهی بود که نام او را ملک همایون شاه می‌گفتند، و پسری داشت در حسن و جمال و جوانی و قد و بالا عدیل و نظیر نداشت و در شجاعت و مردانگی و رشادت. مادر ایام قرنیه او را نزاییده و نام او ملک جمشید بود. روزی با چهارصد نفر غلام زرین کمر، بر مرکب باد سوار گردید و به عزم شکار بیرون رفت و تفرج کنان چهار فرسنگ از شهر دور گردید. ناگاه چمن و مرغزاری دید سبز و خرم که سبزه و سنبل و ریاحین از زمین روییده و لاله هفت رنگ سر به دوش یک­دیگر نهاده و چشمه‌های آب گوارا از هر کنار جاری بود و اشجار سر به فلک کشیده و مرغان خوش آواز،‌ بر شاخسار به ذکر پروردگار مشغول بودند.