برای «جان»، جنازه چیز عجیبی نیست. درواقع جان جنازه‌ها را دوست دارد. چرا؟ چون آن­ها از او انتظار هم‌‌دردی ندارند و به آن نیازی هم ندارند. آخر، «هم‌‌دردی» حسی است که جان نمی‌‌تواند از خود بروز بدهد.

«جان وین کلیور» فردی خطرناک است و خودش هم این را می‌‌داند. او همواره به قاتلان زنجیره‌‌ای فکر می‌‌کند، اما نمی‌‌خواهد به یکی از آن‌‌ها بدل شود. پس به‌‌‌خاطر خودش و امنیت اطرافیانش، طبق قوانین سخت‌‌گیرانه‌‌ای زندگی می‌کند.

جسدها برای جان عادی‌اند. درواقع او از آن­ها خوشش می‌‌آید. جان نمی‌‎‌تواند با دیگران هم‌‌دلی کند و جسدها این توقع را از او ندارند. شاید همین موضوع باعث می‌‌شود که او بتواند متوجه تفاوت جسدی شود که پلیس به‌‌تازگی پیدا کرده است. جان بی‌‎‎صبرانه می‌‌خواهد بداند این تفاوت چه معنایی دارد. او حالا برای اولین‌بار باید با خطری خارج از خودش روبه‌‌رو شود؛ خطری که نمی‌‌تواند آن را مهار کند و قادر است همه‌‌کس و همه‌‌چیز را تهدید به نابودی کند.

توجه: موضوع داستان درباره نوجوان است، اما برای نوجوان نگارش نشده است. شنیدن این داستان برای کودکان و نوجوانان مطلقا ممنوع است.