سروش صحت کوتاه و مفید می­‌نویسد و از بطن جامعه. از مردم کوچه و بازار می‌­نویسد. مردمی که هر روز آن­‌ها را می­‌بینیم، با آن­‌ها گفتگو می­‌کنیم، همسفر می­‌شویم و زندگی می‌­کنیم. نوشته­‌هایش به‌­قدری واقعی و ملموس است که مخاطب خود را در میان داستان او و یکی از قهرمانان داستان احساس می­‌کند.

«می­شه به خاطر من سیگار نکشی» یکی از همین داستان­‌های کوتاه و مردمی صحت است. داستانی با نثری شیوا و روان از مردمی ساده و زندگی روزمره.

در بخشی از این داستان می­‌شنویم:

به سیگار خاموش پک‌های عمیق می‌زدم. این کار واقعا آرامم کرد. دیگر دلم سیگار نمی‌خواست. از کنار سیگارفروش بعدی که رد شدم سیگار را روشن کردم. مطمئن بودم یک کام بگیرم دیگر نخواهم کشید، فقط می‌خواستم این هوس لعنتی رهایم کند. یک پک عمیق زدم و همه‌چیز درست شد. همان‌جا کنار خیابان نشستم و هفت نخ سیگار پشت سر هم کشیدم…