هر تابستان، «آندره»ی جوان به دیدار مادربزرگ عزیزش، «شارلوت لمونیه»، می رود. مادربزرگ در دهکده­ای مشرف به جلگه­های وسیع روسیه زندگی می­کند و با حکایت­هایی شگفت­انگیز، نوه­اش و دیگر بچه­های دهکده را مسحور خود کرده است: تماشا کردن «پروست» -نویسنده شهیر فرانسوی- در حال بازی تنیس، بازدید «تزار نیکولاس دوم» از پاریس و مرگ «فلیکس فوره» -رئیس جمهور فرانسه- در آغوش همسرش. اما آندره از مادربزرگ مرموزش درباره روسیه هم چیزهای زیادی می­آموزد؛ کشور قحطی­ها و مصیبت­ها، ناعدالتی­های بی­رحمانه و آشوب­های پایان­ناپذیر جنگ. او با شیفتگی تمام، تار و پود قصه­ها را با دنیای رازآلود خاطرات و آرزوهایش گره می­زند. مادربزرگ، برای آندره تصویری شفاف و زنده از فرانسه دوران کودکی­اش خلق می­کند؛ سرزمینی رویایی که بسیار دل­پذیرتر، امن­تر، هیجان­انگیزتر از روسیه دهه هفتاد و هشتاد است. او که در این تصورات غوطه­ور شده است، در کشور خود به یک بیگانه و در نهایت به گردشگری خستگی ناپذیر در سراسر اروپا تبدیل می­شود. «وصیت نامه فرانسوی»، رمانی  حماسی و آکنده از شور، اشتیاق، درد و رنج است و در همه ابعاد، بسیار دل فریب جلوه می کند.