حوزه‌‌ «فرهنگ» که مهم‌‌ترین نقش را در حیات فردی و اجتماعی مردم هر سرزمین دارد، در زمره‌‌ فراموش‌‌شده‌‌ترین موضوع‌ها در دهه‌های گذشته است.
مردان سیاسی و اقتصادی نوبه‌نو می‌آیند و می‌روند و همواره این حوزه را در حاشیه‌‌ مناسبات اقتصادی و سیاسی به فراموشی می‌سپارند. آنچه در این اثر با نام «ولنگاری فرهنگی» پیشِ روی شما است، گزیده‌‌‌‌ مقالاتی است که درطولِ سال‌های اخیر نگاشته شده و در برخی روزنامه‌ها و مجله‌‌های پرمخاطب کشور منتشر شده‌ است و با نشر آن در قالب اثری واحد، امکان شناسایی بسیاری از معضلات فرهنگی ریشه‌دار و دریافت برخی خطوط راهبردی برای اصلاح امور را در خود پوشیده دارد. ضمن آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که مجموعه چندجلدی «شبیخون، بیداری و مقابله» مجال سازمان‌دهی گروه بزرگی از پژوهش‌گران و تحلیل‌گران را برای مطالعه‌‌ در حوزه‌‌ی مطالعات فرهنگی ایران اسلامی فراهم آورده است.
در کتاب «ولنگاری فرهنگی»، نوشته‌‌ «اسماعیل شفیعی سروستانی»، امکان شناسایی بسیاری از معضلات فرهنگی ریشه‌دار و دریافت برخی از خطوط راهبردی ارائه شده است.
موضوع تغییر پی‌درپی مدیران در رده‌های گوناگون نظام سیاسی‌‌-‌‌اجتماعی و نبودِ رویکرد راهبردی در مطالعه و برنامه‌ریزی خُرد و کلان در موضوعات مختلف، با همه‌ خسارات آشکار و نهانی که به‌‌بار می‌آورد، دست‌‌ِکم این ویژگی را دارد که کاستی‌ها و بیماری‌های عارض بر حیات فرهنگی و تمدنی ما، کهنه و مزمن می‌‌شود و منتقدان و روزنامه‌نگاران و دردمندان می‌توانند نسل‌‌درنسل درباره‌‌ی این مشکلات بنویسند و برای ثبت در تاریخ و اتمام حجت، دیگربار اقدام به بازنشرِ مطالب نگاشته‌شده کنند!